Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Λαθροχειρία μισθών και λαθρεμπόριο ονείρων

Λεν' πως οι μισθωτοί, "δημόσιοι" και "ιδιωτικοί", παίρνουνε τζάμπα τα λεφτά (γι αυτό θα τους τ' αρπάξουμε με κάθε τρόπο) και λένε (πάλι) πως πρέπει οι επιχειρηματίες να φτιάξουν την οικονομία.

Δεν τα 'χω με τον επιχειρηματία που "τ' ακουμπάει". Είναι-σίγουρα χρήσιμος και απαραίτητος και ξέρω-καλά πως είναι δύσκολη δουλειά να φτιάξεις ένα σύστημα που θα παράγει "κάτι".

Εξίσου δύσκολο είναι να το διοικήσεις, να το συντηρήσεις κι αυτό να συνεχίσει να υπάρχει.

Ένα πρόβλημα όμως, είναι πως, για να φτιάξεις (σήμερα-εδώ) ένα τέτοιο "σύστημα", απαιτείται "κεφάλαιο".

Αυτό που λέμε-σήμερα "πολιτεία" έχει εκφράσει ως αίτημα-κλειδί της ανάπτυξης, την "επιχειρηματικότητα" και το "κεφάλαιο" την ίδια ώρα που τα "λουκετώνει" περιμένοντας από τον "φαντασιακό" επενδυτή, να στείλει (από που?) τα λεφτά, να κάνει τα κουμάντα και να "επιχειρήσει".

Άντε και βρήκε (κάποιος) τα λεφτά κι επιχείρησε, θα λύσει κάποιο πρόβλημα (?) ή θα δημιουργήσει  περισσότερα στον ίδιο (?), εδώ που οι νόμοι (και οι φόροι) αλλάζουν μέρα με τη μέρα?

Μήπως λοιπόν πρέπει να δούμε τι επιχειρηματία θέλουμε και τι κεφάλαια μπορούν να επενδυθούν?

Μήπως δηλαδή πρέπει να γίνει ο άνεργος, ο φαλιρισμένος, ο άνθρωπος δίχως-γη, "επιχειρηματίας" και με με τι κεφάλαιο?

Κεφάλαια υπάρχουν, πατάμε πάνω τους: είναι η δική-μας γη.

Αλλά η γη δεν φτιάχνεται με τα "ψέματα" της Αγοράς, ούτε με λεφτά που παν' σε λαθρέμπορους ονείρων, που μας πουλάνε (ακόμα) χρόνο για να ζήσουμε "άνετα", στα πλαίσια της Αυτοκρατορίας της Αγοράς.

Του Δ. Χατζόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ 

Η εργασία-στη-γη (αυτό και μόνο μπορεί να είναι η επένδυσή-μας) να φτιάξουμε τη γη-μας!

Θα' ταν όμως αυτό μια λύση που θα επιλέγαμε? και αν-ήταν, εμάς (που είμαστε ακτήμονες και σε λίγο άνεργοι και φαλιρισμένοι) δεν θα μπορούσαν μας δανείσουν απ' ένα κομματάκι γης, να φτιάξουμε  φαντασιακές-πρότυπες-αυτάρκεις, νέες κοινότητες?

Γνώμη μου είναι πως μόνο αν σχεδιάσουμε και υλοποιήσουμε αυτές τις κοινότητες στα πλαίσια της δημοκρατίας, της αυτάρκειας, της αειφορίας και της οικολογίας (επαναπροσδιορίζοντας την πολιτεία στα πλαίσιά τους), που θα ικανοποιούν τις πραγματικές ανάγκες της Ύπαρξης, δίνοντας έμφαση στην πρωτογενή παραγωγή (προσαρμοσμένη σε κάθε τόπο) θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, ζώντας-καλά, διατηρώντας τ' όνειρο ενός καλύτερου κόσμου.

Εναλλακτικά, αναμένουμε (για πόσο ακόμα?) να γεννηθούν λεφτά, από μια νεκρή Αγορά...


Υ.Γ. 1
Βλ. σχετική ανάρτηση από τον Old Boy: Αll your Junkies

Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)