Το 'πιασαν το μήνυμα?

Την προηγούμενη εβδομάδα όταν έγραφα πως τα βαβά την πάτησαν  (το ΠΑΣΟΚ σάρωσε) και διάβαζα άλλα δημοσιεύματα που το αμφισβητούσαν, έλεγα: μπας και κάνω λάθος?

Σήμερα, ακόμα και τα περισσότερο σοβαρά "αντιμνημονιακά" μέσα, το πιασαν το μήνυμα (βλ. σχετική ανάρτηση από το ιστολόγιο προεδρική δημοκρατία).

Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ σάρωσε, στα πλαίσια της-όποιας "δημοκρατίας" έχει απομείνει.

Αλλά σε τι πλαίσια πραγματοποιήθηκε αυτή η "νίκη"?

Ο κ. πρωθυπουργός στην "νικητήρια δήλωσή του", είπε να πάμε "όλοι μαζί" επειδή καλά-γνωρίζει πως δεν υπάρχει κοινωνία, αγορά και δράση (η-όποια ανάπτυξη) από την στιγμή που:

• κάθε υπάλληλος στο δημόσιο έχει την αίσθηση πως αύριο θα φύγει και δεν μπορεί, δεν έχει την ψυχολογία (και να θέλει) να εργαστεί
• κάθε εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, βλέποντας τους τζίρους της επιχείρησης που εργάζεται να πέφτουν, έχει την αίσθηση πως αύριο απολύεται και δεν μπορεί, δεν έχει την ψυχολογία (και να θέλει) να εργαστεί
• κάθε επιχειρηματίας έχει την αίσθηση πως αύριο, αν δεν κλείσει, θα τον κλείσουν γιατί κάποια μουτζούρα θα έχει κάνει και δεν μπορεί, δεν έχει την ψυχολογία (και να θέλει) για να κάνει το οτιδήποτε

Η αποχή αυτό σημαίνει: ότι δεν υπάρχει κανένας "πολιτικός χώρος" που θα "φτιάξει" μια πολιτεία η οποία θα εμπνέει κάποιον να εργαστεί. Σημαίνει την όχι-ανάπτυξη, την ματαιότητα της ύπαρξης του πολίτη ως πολίτη και εν τέλει την κοινωνική αδράνεια.

Γιατί, χωρίς να το 'χω ζήσει, μου έλεγε κάποιος-μεγαλύτερος, πως όταν είχε ανέβει ο Μπαμπάς του δικού μας, υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός στον κόσμο που: αν έλεγε ότι ο Έλληνας πρέπει να εργάζεται 50 ώρες την βδομάδα για το καλό του τόπου, όλοι θα πέφταν με τα μούτρα στη δουλειά.

Το γιατί είπε "Τσοβόλα δώστα όλα" και διάλυσε τον παραγωγικό ιστό της χώρας είναι μια άλλη ιστορία, μα (απ΄ ότι έχω καταλάβει) είχε την δύναμη να εμπνεύσει.

Την έμπνευση έχουμε χάσει και ζητούμενο πια δεν είναι τίποτε άλλο παρ' αυτή.


Υ.Γ.
Βλ. σχετική ανάρτηση από τον πιτσιρίκο: "Αποχική δημοκρατία"