Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Για την πολιτεία 9. Το άσυλο

Έχει επικρατήσει να υπάρχουν, μέσα στην πολιτεία, ιδιαίτερες μορφές χώρων που τους χαρακτηρίζουμε άσυλο.

Αυτό που λέμε άσυλο υπάρχει: όσο αυτοί που λειτουργούν στο άσυλο διεκδικούν, μέσ' απ' ότι "θεϊκό" έχει ταυτο-ποιήσει τον χώρο και το Πνεύμα του Τόπου, την αγκαλιά του και την φιλοξενία του.

Εκτός της προβλεπόμενης λειτουργίας του, μέσα στο άσυλο, υπάρχει το ενδεχόμενα να φιλοξενηθούν και εκφράσεις που διατυπώνουν ότι: αυτό που δεν είναι καλό για εδώ/τώρα, δεν είναι απαραίτητα κακό.

Αλλά δεν ζει κανείς μέσα στο άσυλο. Θα βγει από αυτό και θα συγκρουστεί με τις επιλογές της συμπεριφοράς του, θα είναι υπόλογος στην πολιτεία. Διεκδικεί όμως μια παράταση, έτσι ώστε, να μην επικρατήσουν στην πολιτεία συνθήκες πανικού και να της επιτρέψουν να σκεφτεί με ωριμότητα την στάση της απέναντί του.

Βέβαιο είναι όμως, ότι συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το Πνεύμα του Τόπου, ακυρώνουν την λειτουργία του και ακυρώνουν αυτο-στιγμή την έννοια του ασύλου.


Υ.Γ.
Βλ.: Για την πολιτεία. Ένα πείραμα, κ.α. σχετικές αναρτήσεις