Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

Για τα νταηλίκια και το παλικάρι που έφυγε

Κοινός τόπος η αναρχία στο αχανές μας κρατίδιο.

Και όχι μόνον στα πλαίσια των "Χύδην ανθρωπάκων Πόλεις" που βιώνουμε, αλλά κυρίως στα πλαίσια της καλλιέργειας του "Δικαίου" του ισχυρότερου, του δυνατότερου, του -πιο πολύ- "μάγκα".

Ελλην-άρες!

Για να είμαστε δίκαιοι όμως, οφείλουμε να βάλουμε πινακίδα στα αεροδρόμια που να λέει "Λυπούμαστε, αλλά την εποχή της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού-βοσκάγαμε πρόβατα".

Και φοβάμαι εξαιρετικά, με τι ωριμότητα και ποιοι θα κρατήσουν τα καινούργια όπλα που θα μοιράσουμε, για να μας "φυλάξουνε".


Υ.Γ.
Και λυπάμαι πολύ για το παλικάρι που έφυγε και κουβαλάω βαθειά ντροπή για τους ανθρώπους και τον τόπο μας.